“Wie krijgt er nou de kans om in een boeddhistische tempel te preken?”
Via radio, televisie, tijdschriften en optredens gaf de Amerikaanse zendelinge Doris Brougham Engelse les en verkondigde ze het Evangelie aan miljoenen mensen in Taiwan. Afgelopen dinsdag 6 augustus, één dag na haar 98e verjaardag, overleed ze. Uitdaging-redacteur Marieke dook in de verhalen van en over Doris en schreef er dit artikel over.
Roeping
Al op jonge leeftijd ervoer Doris Gods roeping naar China, waar ze in 1948 als zendelinge kwam wonen. Ze begreep niet waarom ze na een paar jaar naar Taiwan moest verhuizen toen de Chinese Burgeroorlog uitbrak; God had haar toch naar China geroepen? Al snel bleek haar tijd in China niet onbelangrijk geweest te zijn: doordat ze de mensen kende, wist ze makkelijker contact te leggen met de vele Chinese immigranten op het eiland. En wat Doris toen nog niet wist, is dat ze met haar radioprogramma ook mensen in China zou bereiken.
“God antwoordde haar: ‘Waarom doe jij het niet?’”
Evangelie verspreiden met muziek
Voor de levenslange muzikante is muziek altijd belangrijk geweest. Doris vond het nooit makkelijk om bijbelteksten te onthouden, maar dankzij muziek bleef Gods Woord in haar hart. Muziek bleef een grote rol spelen toen ze in China vriendschappen met lokale kinderen opbouwde door samen trompet te spelen en te zingen. En in Taiwan, waar destijds slechts 0,1% van de bevolking christen was, zag ze potentie in radio om het evangelie ‘te verspreiden. Ze vroeg zich af waarom niemand dit nog deed en toen God haar antwoordde: ‘Waarom doe jij het niet?’ besloot ze actie te ondernemen. Nog jong en zonder ervaring toverde ze haar flat om tot een geïmproviseerde studio. Haar radioshow bestond uit een boodschap, sketches en natuurlijk muziek. Soms kwamen gasten te laat opdagen en vulde ze de tijd met haar trompetspel. Daarnaast hield ze bijbelstudies en richtte ze Heavenly Melody op, de eerste christelijke zanggroep in Taiwan – die inmiddels in meer dan dertig landen een cd in de taal van het land heeft uitgegeven. Far East Broadcasting Company in de Filipijnen hoorde van de radioshow en wilde het programma uitzenden op het vasteland van China. Later kwam Doris te weten dat iemand in een gevangenis in China het programma hoorde en zo tot bekering kwam.
“Maar Doris bleef trouw aan Gods roeping voor haar om onder de mensen te zijn.”
Gods voorziening
Al op jonge leeftijd leerde Doris een belangrijke les. Haar familie had weinig geld, en als ze iets moest aanschaffen voor school en er geld voor nodig had van haar vader, zei hij: “Je hebt mijn toestemming om het te verdienen.” Doris ontdekte dat God soms precies geeft wat je nodig hebt, maar dat Hij soms ook van ons vraagt om er zelf op uit te gaan. Toen de eerste tv’s naar Taiwan kwamen, had Taiwan maar één zender en doordat de show van Doris muziek bevatte, werd uit allerlei boeddhistische en katholieke groepen háár programma gekozen om uitgezonden te worden. Echter kostte deze zendtijd veel geld – wat Doris niet had. Via haar broer kreeg ze een baan aangeboden waarmee ze genoeg geld zou kunnen verdienen. Maar Doris bleef trouw aan Gods roeping voor haar om onder de mensen te zijn. Ondanks dat is er altijd genoeg geld geweest om de zendtijd te kunnen betalen, soms doordat iemand een dag voor de deadline een groot bedrag schonk, en andere keren doordat Doris er zelf op uit ging om sponsoren te zoeken. Het programma had een groot bereik; het werd uitgezonden in tempels, op treinstations en in winkels. Doordat tv nog zo nieuw was, kwamen veel mensen nieuwsgierig bij elkaar om samen het programma te bekijken. “Alleen God heeft dit zo kunnen laten gebeuren,” vertelde Doris later. “Wie krijgt er nou een kans om in een boeddhistische tempel te preken?”
“Zo wist ze veel relaties op te bouwen met mensen in hoge posities.”
Engelse les
Doris wordt niet voor niets ‘Docent Engels van Taiwan’ genoemd. Op verschillende internationale conferenties zag Doris dat de Taiwanezen moeilijk Engels spraken en ze besloot dat ze wilde helpen. Studio Classroom, het Engelse lesprogramma dat ze in 1962 oprichtte, heeft sindsdien honderdduizenden mensen in Azië Engels geleerd. Ook gaf ze jarenlang Engelse les aan stewardessen van China Airlines en kreeg ze zelfs persoonlijk de opdracht van de president om hoge regeringsfunctionarissen te helpen met hun Engels. Zo wist ze veel relaties op te bouwen met mensen in hoge posities en kreeg ze de mogelijkheid Gods liefde aan hen te laten zien. Daarbij koos ze er bewust voor de mensen te zien als mensen, en niet bevooroordeeld te zijn door hun rol of politieke overtuigingen. Zij wist dat God meer van mensen houdt dan wie dan ook en wilde dan ook niets anders dan die liefde doorgeven. En dat heeft ze gedaan.
Volgens haar testament geeft Doris al haar bezittingen weg en wenst ze in Taipei begraven te worden.
Bronnen: Christianity Today, Taipei Times, Wikipedia, Taipei International Church (Luister hier een interview met Doris)
Beeld: Studio Classroom
