Dit jaar viert TWR Nederland & België haar zestigjarig bestaan. Zestig jaar van innovatie en toewijding, maar bovenal: vertrouwen op God. Rinse Postuma, oud-directeur, en Hubrecht Smits, de huidige directeur, blikken samen terug op zestig jaar onbegrensde missie.
Schulden wegwerken en ieder dubbeltje omkeren
‘Ik raakte in 1984 betrokken bij het werk van TWR’, vertelt Rinse. ‘Toen ik net begon, moesten we driehonderdduizend gulden aan schulden wegwerken. Met slechts enkele vrijwilligers hebben we de complete PR en fondsenwerving opgezet.’
‘Daar bouwen we nu nog op door’, reageert Hubrecht. ‘Waarbij we steeds voor ogen houden dat we op een verantwoorde manier met de fondsen moeten omgaan.’
Dat herkent Rinse: ‘Als ik spreekbeurten hield, vertoonde ik de dia’s op een wit laken, omdat we geen scherm konden betalen. Later ontstond de mogelijkheid om met zakenlieden en journalisten af te reizen naar de landen waar we werkten. Zo konden we het zendingswerk met eigen ogen zien en de verhalen mee terug nemen naar de achterban in Nederland.’
De achterban betrekken bij het werk
‘Dat is nog altijd belangrijk’, zegt Hubrecht. ‘Het werk naar de achterban brengen. Tegenwoordig speelt Missie & Media daarbij een belangrijke rol. Hier ontvangen we veel groepen. En juist in die groepen zitten veel bezoekers die anders niet met TWR in aanraking komen.’
‘Zoals wij op reis gingen met een journalist om het werk bij de mensen te brengen, zo brengen jullie de mensen naar het werk, met Missie & Media’, concludeert Rinse.
‘Dat klopt. Het belevingscentrum is een belangrijk middel om het vlammetje over te dragen aan de jonge generatie. Veel mensen denken bij TWR aan radio, en bij radio aan oubollig, maar bij Missie & Media ontdekken ze dat we hightech werk verrichten en actuele ontwikkelingen op de voet volgen.’
Contact met luisteraars: vroeger en nu
Over hightech gesproken, dat was vroeger wel anders. ‘Luisteraars stuurden ons brieven’, herinnert Rinse zich. ‘Dat was een omslachtige en tijdrovende manier van communiceren. Bovendien werd aan TWR geadresseerde post door sommige regiems tegengehouden.’
‘Tegenwoordig komen veel reacties binnen via sociale media’, vertelt Hubrecht. ‘Soms ontstaan zo conversaties waardoor mensen tot Christus worden geleid. Dat gaat veel sneller en directer dan vroeger via de post.’
Wat niet veranderd is, is dat het in sommige regio’s nog altijd gevaarlijk is voor mensen om te reageren. ‘Daarom zijn onze nazorgafdelingen waar nodig ook ’s nachts bereikbaar. Reacties worden dag en nacht opgevolgd’, legt Hubrecht uit.
Lokale teams en nazorg dichtbij
‘TWR is altijd een creatieve organisatie geweest’, zegt Rinse. ‘Hoe is dat nu?’
‘We denken nog altijd buiten de gebaande paden’, bevestigt Hubrecht. ‘Tegenwoordig is het de uitdaging om de juiste mediamix te kiezen. Hoe bereiken we mensen op de beste manier? En hoe kunnen luisteraars óns bereiken? Daarom hebben we in de meeste landen een lokaal team dat nazorg kan bieden.’
Rinse: ‘Het is goed dat jullie dat doen! Nazorg via lokale kerken is essentieel voor mensen die de behoefte hebben om met iemand door te praten en vragen te stellen.’
Onbegrensde missie in de toekomst
‘Vanmorgen las ik Psalm 19’, zegt Rinse. ‘Over Gods majesteit en trouw. Ik zie de trouw van God naar jou toe, maar ook van jou naar God en naar de organisatie toe. Voor die houding wil ik je bedanken.’
Hubrecht: ‘Bijzonder dat je dat zegt. Ik heb jou altijd als voorbeeld gezien en ook al is er veel veranderd; de essentie van wat we doen blijft hetzelfde. De middelen zijn misschien anders, maar de afhankelijkheid van God staat centraal. TWR is nog niet klaar met haar werk. Daarom gaan we door. We willen de komende jaren stevig investeren in onze netwerken. In de landen zelf, maar ook in Nederland, met gelijkgestemde organisaties. We kunnen van elkaar leren om de onbereikten te bereiken!’
Onbegrensd vertrouwen:
Hans van der Steen zegde zijn baan op om TWR op te richten‘Natuurlijk gaf het me een griezelig gevoel: drie kinderen, geen salaris, geen opnamestudio, alleen maar een gammel recordertje. Op een avond hadden we geen geld meer, zelfs de lege flessen waren ingeleverd. De volgende dag moesten we ook nog een betaling doen. Ik heb ‘m toen wel even geknepen. Ik was echt niet in staat te zeggen: “God zorgt er wel voor.” Maar ’s nachts hoorde ik iets in de bus vallen. Het bleek een envelop te zijn met precies het bedrag dat we te kort kwamen en een anoniem briefje.’
Deze woorden van Hans van der Steen zijn opgetekend in een oud jubileumnummer van ons magazine. Samen met zijn vrouw Janny heeft Hans in 1965 TWR Nederland opgericht. Hij zegde daarvoor zijn baan bij Philips op.
Artikel en foto: TWR
