In deze rubriek geven leiders van christelijke organisaties ons een kijkje in wat hen inspireert. Aan de hand van zeven heel verschillende bronnen (bijvoorbeeld een bijbeltekst, een kunstwerk of een persoon) delen zij schone zaken en goede gedachten. Deze keer: Jan Wolsheimer, directeur van CAMA Zending.
1) Bijbeltekst: Johannes 5:39-40
U bestudeert de Schriften en u denkt daardoor eeuwig leven te hebben. Welnu, de Schriften getuigen over Mij, maar bij Mij wilt u niet komen om leven te ontvangen
“Voor mij is dit de sleutel tot de Bijbel. Waar het om draait. Jezus praat hier met mensen die dag en nacht in de Schrift lezen, en zegt hun dan: jullie zijn niet goed bezig! Je kunt heel veel over Gods Woord weten, maar als het daarbij blijft, is dat alleen scratching the surface. Het is de bedoeling dat je met Hem gaat leven. Dat gaat veel dieper: een relatie met God is het diepste wat er is.”
“Ik heb het reformatorische milieu waarin ik ben opgegroeid, op jonge leeftijd verlaten, in een soort wilde zoektocht naar Jezus. Wat geloof ik nou over Hem? En wat niet? Ik heb zo veel tijd gestopt in dat weten. Maar het bracht me niet verder, ook niet toen ik al voorganger was. Dat ben ik in 2005 geworden, midden in de tijd van die gemeentegroei-bewegingen. Iedere keer moest je kerk weer in een ander maakbaar idee geperst worden. Het werd een raar copycat-wereldje dat me zo ging tegenstaan. Deze woorden van Jezus wezen me een andere weg. Het gaat er niet om hoeveel boeken je gelezen hebt, het gaat er niet om op welke podia je staat, het gaat om een relatie met Hem.”
“Uiteindelijk was het Frans Horsthuis die mij leerde leven met Jezus. Frans was een katholiek priester die op den duur besloot om in praktijk te brengen wat hij studenten al een tijdlang leerde: leven zoals het Evangelie ons voorhoudt. Hij sloeg met een aantal studenten de Bijbel open en las het verhaal van Jezus en de rijke jongeling (Matteüs 19:16-22): ‘Verkoop alles … enzovoort.’ Dus dat deed hij: hij ging leven zonder bezittingen, helemaal gericht op God. Hij schreef er een boek over, De Koninklijke Weg, en heeft veel mensen in die weg begeleid. Ook ik mocht jarenlang naar hem toe gaan. Hij heeft mij onder andere vertrouwd gemaakt met de spiritualiteit van Ignatius van Loyola, en veel meer vanuit de oude kerk. Frans is inmiddels overleden, maar er zijn regelmatig bijeenkomsten van mensen die door hem begeleid en geïnspireerd zijn. Daar ga ik graag heen.”
2) Persoon: Shane Claiborne
“Over radicale keuzes gesproken: Shane Claiborne. Ik was nog niet zo lang voorganger, toen ik naar Engeland ging, voor een bijeenkomst van de 24/7 gebedsbeweging. Daar sprak ik mensen die enthousiast waren over Shane, een christelijke activist uit Amerika die een boek had geschreven over radicaal leven vanuit je geloof: The Irresistable Revolution (Hoe Jezus de wereld op zijn kop zet). Ik heb het wel vijftien keer gelezen. Ook heb ik Shane naar Nederland gehaald om erover te vertellen. Heel inspirerend. Ook hij laat in zijn boeken én in de praktijk van zijn eigen leven zien dat het kan: leven in nauwe verbondenheid met Jezus en elkaar, los van materialisme en alles wat anderen en je omgeving te kort doet. Ja, het lijkt – nee, het is – misschien ingewikkeld om die stap te zetten, maar het is het waard. Jij bent het waard!”
3) Podcast: Practicing the Way van John Mark Comer
“Sinds ik bij Frans Horsthuis in de leer ben, heb ik een wat merkwaardige hobby: ik spaar leefregels, zoals kloosters die hebben. Iemand die dat van me wist, tipte me een boek over onthaasting van John Mark Comer (De radicale uitbanning van haast). Eerder dit jaar verscheen ook zijn boek Practicing the Way in het Nederlands (De Weg volgen). Dat is ook de titel van zijn podcast.”
“Inderdaad, ook Comer neemt lessen uit de oude kerk – heel gevaarlijk in de evangelische wereld 😉 – mee in zijn dagelijks werk als voorganger in Portland. En ook voor hem begint het allemaal met ‘leven met Jezus’. Alleen van daaruit kunnen we verder groeien, via ‘worden als Jezus’ naar ‘doen wat Jezus deed’. Ik luister graag naar zijn podcast. Zijn preekstijl is leuk, met veel informatie en humor. En hij is open over zijn eigen tekortkomingen, waardoor het gemakkelijker is om me met hem te identificeren.”
4) Lied: Hands in the Air van The Waiting
If I raise my hands, will You grab me by the wrists
And will You try to pull me from the fray?
And even if my fingers join together into fists,
Will You hold me firmly anyway?
Because I would try to escape You, but for everyday I’m sure
That You’re on the huge side of big and the holy side of pure.
Okay, hear what I say,
As I raise my hands in surrender today,
Okay, here I will stay,
Hands in the air, singing: have Thine own way.
“Dit is hoe mijn leven is geweest. Die moeizame weg, op zoek naar grip op je leven, grip op God. En die zoektocht naar Hem stuit uiteindelijk op de ontmoeting met Hem. Dan rest je niets dan overgave; een prachtig nummer over overgave.”
5) Schilderij: De opstanding van Lazarus door Vincent van Gogh
“Ik heb een keer drie kwartier voor dit schilderij gestaan, met tranen in de ogen. Ik herkende er zo veel in! Van Gogh is werkzaam geweest als evangelist, maar voelde zich totaal mislukt in die rol. Hier schildert hij zichzelf als Lazarus. Die gebrokenheid op zijn gezicht en in zijn houding kwam bij mij binnen. Maar hij mag opstaan, tot verbazing van hemzelf en verbijstering van anderen. En daar tegenover staat die machtige zon aan de hemel. Dat is God, denk ik. Wat Van Gogh kon met kleur! Ik hou erg veel van schilderijen als dit. En zeker in sommige maanden van het jaar ben ik daar gevoeliger voor, als je begrijpt wat ik bedoel.”
6) Actualiteit: de klimaatcrisis
“Ik denk dat de klimaatverandering met recht een crisis genoemd mag worden. Het is een grote bedreiging. Door mijn werk komt ik op plekken waar mensen er al zo veel onder lijden. Als politici hier, zoals Mark Rutte, dan zeggen dat we ons er wel uit zullen investeren, denk ik: gebral! Neem een land als Liberia. Dat is één van de armste landen ter wereld, maar de nood wordt er alleen maar hoger. Onze verantwoordelijkheid houdt niet op bij de grenzen van ons land. En de gevolgen voor onszelf houden we er niet buiten.”
“Vandaar dat ik in een initiatief als Christian Climate Action gestapt ben. Ik heb er veel mooie, jonge christenen leren kennen. Dat is hoopgevend. Wat ik intussen zelf doe? Ja, ik probeer mijn reizen te beperken. En elke vliegreis compenseren we drie keer. Maar ik besef ook: zo gaan we het niet fixen. De mens is nu eenmaal gericht op zijn eigen comfort. Het is heel complex.”
“Ik heb Paul Kingsnorth, voormalig adjunct-hoofdredacteur van The Ecologist, ontmoet. Hij heeft afstand van het activisme genomen, en is na een zoektocht van atheïst via boeddhist uiteindelijk oosters-orthodox christen geworden. Hij zegt ook: zo gaan we het niet redden. Wat we nodig hebben, zijn voorbeeldfiguren, ‘fools for Christ’ zoals de ‘wilde heiligen’ uit de oude Ierse kerk. Dat is de weg die hij gegaan is, en ik vind die inspirerend.”
“De vraag die voor mij hierbij steeds belangrijker is geworden, is: waar is Jezus in dit verhaal? Volgens mij zegt Hij: ‘Durf jij de klimaatcrisis aan Mij over te laten? Volg mij dan.’ Ik denk dat we, ook als kerk, in navolging van Hem gemeenschappen van hoop kunnen creëren. Dat ligt dus meer in de lijn van Claiborne. Het is een zoektocht met veel vragen, waar ik nog middenin zit. Maar dat vind ik op zich fijn, want reizen met vragen is goed voor de mens.”
7) Foto: Lucky shot
“Een lucky shot, deze foto. In meerdere opzichten. Het is een geslaagde selfie van mijn gezin met aanhang, tijdens onze vakantie in Noord-Frankrijk. En in één oogopslag zie je – achter mij – de mensen waar ik heel gelukkig van wordt. Daar komt bij dat aan zee altijd al mijn favoriete plek geweest is. Toen ik klein was, gingen we vaak kamperen in ’s-Gravenzande, en dan liep je zo de duinen over het strand op. Dat vond ik het einde. En nog steeds: de wind, de weidsheid en het water dat altijd in beweging is. Dat ademt perspectief. Dan gaat er iets in mij open.”
